11 dagen in Coma - voor het eerst uit je bed

We gaan nu de weg naar de top van de berg inslaan. 

De ergo therapeute en de fysio therapeut zijn tevreden over de vorderingen en je gaat vandaag voor het eerst met een lift in een speciale rolstoel. Terwijl ik het film draait mijn maag om, je hangt als een zielig vogeltje in de lift. Tegelijkertijd ben ik blij, weer een stap verder. 

De stoel wordt helemaal op maat gemaakt en je laat alles over je heen komen. Je zakt onderuit, o..o.. wat een toestand is dit. Is dit allemaal wel zo leuk, maar je neemt je omgeving in je op. Dit is toch wel weer een stuk beter. Mama en oma A moeten je ook wakker proberen te houden, je moet terug naar je dag nacht ritme. We lezen voor, draaien K3 en praten veel. Je tilt je wenkbrauwen op en af en toe je ene schouder vragend omhoog alsof je zeggen wil “ik weet het niet, maar vind het goed”.

De neuroloog komt langs en alles wat we zien en hoe wij het verklaren is goed, dus positief.

Jouw tante en nicht komen en zijn ook blij met de vorderingen. Ze hebben 2 pyjama’s / huispakken meegenomen, dan kunnen we je makkelijker aankleden en dat ziet er ook fijner uit met een gewone pyjama aan.

In de avond wordt mama gebeld vanaf de ic, je hebt je hoofd opgetild voor oma A – wel 8 x. Jammer je laat het mama niet zien, maar het is weer een wonder. 

‘s Avonds kwam mama haar vriendin op bezoek en had een Diddl knuffeltje voor je mee. Je was erg moe van alle inspanningen en om kwart over 8 hebben we je lekker laten slapen. 

Voor mama had ze een flesje Baileys meegenomen dus we hebben een borrel op de vooruitgang genomen. Je doet het super wijfie.

Eindelijk slaap je voor het eerst in een hele herkenbare houding.

Reacties mogen altijd geplaatst worden, hou het wel vriendelijk en positief, dit is ook altijd mijn insteek geweest. Met reacties kan je andere steunen en dat is dan ook de bedoeling van deze blog.