maandag 31 januari 2005

3e na de coma periode - vermoeiende dag

Vanmorgen vroeg bij je geweest en je had heel goed geslapen. Mama heeft je lekker gewassen en ingesmeerd. We hebben voor het eerst een paar hapjes brood gegeven, dat was nog niet echt een succes maar je hebt wat gegeten en gedronken. Je sonde is er nog steeds uit. 

Mama en oma B zijn nog een ijsje en drinken gaan halen voor je. Toen we terugkwamen lekker het ijsje gegeten en van oma B heb je een boek van “het mooiste visje” gekregen. Nog wat fruit gegeten en dat ging heel goed.

De ergo- en fysiotherapeut kwamen langs en hebben je in de rolstoel gezet en we hebben meteen alles laten zien wat je nu kan. Ze waren erg tevreden.

Aan het einde van de ochtend was je heel moe en de zuster moest nog even weg, toen was je verdrietig want je wilde zo graag naar bed. Mama heeft je ondersteund en getroost en daar was ze alweer, gauw in bed en je laatste (nood) infuus mocht eruit. Je hebt nu alleen nog een canule en een metertje (E.T. lampje) voor de zuurstof meting. 

Nog een yoghurtje en wat drinken en toen lekker naar bed. Je hebt geslapen tot 14.30 uur en toen hebben we je wakker gemaakt.
Het hoesten gaat echt perfect en als het van de KNO mag, ga je woensdag naar de gewone kinderafdeling – jippie.

Eten en drinken gaat goed, morgen wat meer brood proberen. Vanmiddag nog lekker in de stoel gezeten, boekje gelezen en vreselijk gelachen om een boer die je liet.

Toen mama terugkwam nadat ik papa had gebeld lag je te huilen in bed – wat bleek, je luier. Mama begreep je meteen en de zuster beloofd een po-stoel en ’s nachts de luier. Wat een stappen weer vandaag. Je bent echt super. 

Papa heeft allemaal speelgoed gebracht en fruit en drinken maar je was te moe. We hebben je wakker moeten maken voor je luier en tanden poetsen en een mooie knuffel van de overblijf van school gekregen, en weer een hele hoop post maar die bekijken we morgen wel. 

Dikke dikke kus lieve prinses.

zondag 30 januari 2005

2e dag na de coma periode - Snoezelkamer en visite

Mama heeft je vanmorgen weer lekker zelf gewassen en ingesmeerd met bodylotion. Je haar gekamd en lekker betutteld. 

Daarna zijn we met z’n vieren vertrokken naar de snoezelkamer, dat vond je geweldig. We hebben eerst op het waterbed gelegen met trillingen op K3 muziek en daarna geschommeld. Je moest lachen om zusje die ging glijden. Heerlijk om je zo te zien genieten na 2 hele weken vol onzekerheid en spanning. Je gaf heel goed aan dat je moe was en toen zijn we teruggegaan naar zaal. 

Ook hebben we afgesproken dat knippen met je vinger “Ja” is en een platte hand is “Nee”, dit gaf je zelf zo aan. Mama denkt dat je het eng vind om te knikken vanwege de canule.

Je hebt gedronken, vla gegeten en appelmoes. Toen de verpleegkundige je daarna in bed tilde dacht je waarschijnlijk “zo ik heb gegeten nu mag die sonde eruit” en hop je trok hem er zo uit. Oké nu gaan we proberen of je genoeg eet en dan mag hij eruit blijven.

Je hebt lekker even geslapen en ’s middags waren daar oma B samen met je tante en oom en kennissen. Je vond het echt heel fijn. Je bekeek het boek van die je had gekregen en las (?) de achterkant. Van onze kennissen kreeg je een hele mooie Diddlina knuffel. Wat een verwennerij. 

Je was helemaal kapot na al dit bezoek en bent als een blok in slaap gevallen. We hebben tussendoor nog wel wat drinken en toetjes gegeven en dit gaat heel goed, nog wel iets te weinig maar hopelijk genoeg om geen nieuwe sonde te plaatsen.


Je bent een super kanjer zoals je het doet.

De eerste volle dag na de coma periode



Vanmorgen was je erg slaperig nog en de verpleegster vertelde dat je af en toe wakker was geweest en toen heeft zij je hand vastgehouden tot je sliep. Ja zulke lieverds heb jij om je heen hier. 

Als mama later terugkomt lig je lekker schoon in bed en gaan we lekker je haar wassen op een hele kunstige manier. Met 2 rolletjes vormen we een wasbakje en daar leggen we een lange vuilniszak op die afloopt in een emmer. Het ging perfect. Daarna je haar lekker gevlochten.

Opa A kwam op bezoek en je hebt ook aan hem laten zien wat voor een wonder je bent. Ook heb je een hele beker limonade opgedronken, super. Toen we vroegen of je naar Marco Borsato wilde luisteren knikte je ja en mama heeft een eerste kus gehad met getuite lippen – weer stapje vooruit. Je blijft een heerlijke knuffel

Lekker tukje gedaan tussen de middag.

’s Middags kwamen vrienden op bezoek. Dat vond je erg leuk en vanuit de tuinstoel heb je jouw cadeau uitgepakt en vol bewondering alles bekeken. Een mooie verzamelmap van Diddl  met kaartjes, blaadjes, zakjes en een toverstift. We hebben ook het vermoeden dat je leest maar zeker weten doen we dat niet.

Zusje was ondertussen naar de film van Spong Bob met hun kinderen, geweldig natuurlijk. Na dit alles was je helemaal kapot en hebben we je lekker laten slapen.

Je hebt ’s middags nog een bekertje limonade gedronken dus dat gaat prima. Na dit alles was je wel helemaal gevloerd. 

’s Avonds nog even lekker alles opgefrist voor de nacht en lekker slapen. Het was weer een verrassende dag.

zaterdag 29 januari 2005

12 dagen in Coma - Officieel uit coma



Vanmorgen had je aan mama ook laten zien dat je omhoog kan komen, echt super. 

Later in de ochtend had de verpleegster je in de rolstoel gezet. Aan alle kanten zit je stevig ingesnoerd wat je niet echt prettig vind. Je wordt heel boos en mama vertelt je dat het heel goed is en dat je boos mag zijn, mag huilen, lachen alles wat je wilt en dat ik van de week ook heel hard heb gegild buiten en boos ben geweest. Op dat moment sla je je arm om me heen alsof je mij wilt troosten. Wat ben je toch een lieverd. 

Je knipt met je vingers, je lacht, je speelt met je witte beer en geniet van het 15 maanden oude jongetje die tegenover jouw ligt. Wat een wonder.


Na je middag slaapje zetten we je weer rechtop in je bed en wil je veel meer rechter op om het jongetje tegenover jouw te bekijken, je zwaait met je beer en je ballon en hebt echt plezier. Mama denkt dat ze droomt, ik kan het eigenlijk niet geloven.


In de namiddag komt papa met zusje. Zusje klimt op je bed en geeft je een handje, je brengt haar hand naar je mond en geeft er een kus op. Tranen schieten in mijn ogen.


De neuroloog is ook nog langs geweest “Je bent wakker”, een wonder ze gelooft het zelf bijna niet. De hele afdeling komt kijken en jij zit in je bed en bekijkt ze met één oog alsof je zegt “Wat staan ze nu allemaal verwonderd te kijken”. Ja je bent een wonder, een engel misschien wel, een beetje geholpen door een ander engeltje die vanmiddag is overleden op de afdeling. Zo tegenstrijdig is hier de wereld.


Na het eten komt oma B met jouw oom nog even het wonder bekijken maar je bent moe en dat mag. Wij laten je slapen en gaan zelf naar het R.mc.D. huis waar we later, met 2 mensen die hier ook verblijven voor hun kleine baby, een klein feestje houden. 

Ons wonder, onze engel is er weer. We houden van je – zielsveel.

Reacties mogen altijd geplaatst worden, hou het wel vriendelijk en positief, dit is ook altijd mijn insteek geweest. Met reacties kan je andere steunen en dat is dan ook de bedoeling van deze blog.


vrijdag 28 januari 2005

11 dagen in Coma - voor het eerst uit je bed

We gaan nu de weg naar de top van de berg inslaan. 

De ergo therapeute en de fysio therapeut zijn tevreden over de vorderingen en je gaat vandaag voor het eerst met een lift in een speciale rolstoel. Terwijl ik het film draait mijn maag om, je hangt als een zielig vogeltje in de lift. Tegelijkertijd ben ik blij, weer een stap verder. 

De stoel wordt helemaal op maat gemaakt en je laat alles over je heen komen. Je zakt onderuit, o..o.. wat een toestand is dit. Is dit allemaal wel zo leuk, maar je neemt je omgeving in je op. Dit is toch wel weer een stuk beter. Mama en oma A moeten je ook wakker proberen te houden, je moet terug naar je dag nacht ritme. We lezen voor, draaien K3 en praten veel. Je tilt je wenkbrauwen op en af en toe je ene schouder vragend omhoog alsof je zeggen wil “ik weet het niet, maar vind het goed”.

De neuroloog komt langs en alles wat we zien en hoe wij het verklaren is goed, dus positief.
Jouw tante en nicht komen en zijn ook blij met de vorderingen. Ze hebben 2 pyjama’s / huispakken meegenomen, dan kunnen we je makkelijker aankleden en dat ziet er ook fijner uit met een gewone pyjama aan.

In de avond wordt mama gebeld vanaf de ic, je hebt je hoofd opgetild voor oma A – wel 8 x. Jammer je laat het mama niet zien, maar het is weer een wonder. 

‘s Avonds kwam mama haar vriendin op bezoek en had een Diddl knuffeltje voor je mee. Je was erg moe van alle inspanningen en om kwart over 8 hebben we je lekker laten slapen. 
Voor mama had ze een flesje Baileys meegenomen dus we hebben een borrel op de vooruitgang genomen. Je doet het super wijfie.

Eindelijk slaap je voor het eerst in een hele herkenbare houding.

Reacties mogen altijd geplaatst worden, hou het wel vriendelijk en positief, dit is ook altijd mijn insteek geweest. Met reacties kan je andere steunen en dat is dan ook de bedoeling van deze blog.

donderdag 27 januari 2005

10 dagen in Coma - plaatsing van een canule



Vanmorgen weer vroeg bij je geweest. Je hebt de nachtzuster weer lekker bezig gehouden, 3 poep luiers. 

Daarna met oma ontbeten en naar jou toe gegaan. De verpleegster had je nog even lekker gewassen en toen werd je alweer opgehaald voor de OK. Je liet alles gelaten over je heen komen en mama nam afscheid van je in de sluis. 

Toen je terugkwam was het nog wel even paniek want je pakte de zuurstof van de machine niet op, mama is toen maar even naar de balie toegelopen en ik heb gewacht tot de anesthesist weg was. Je lag zo lekker rustig in je bedje te ademen wat een verschil en ik kan je weer een lekkere kus geven op je wang. Dit voelt goed, heel goed, het geeft rust. Nu kunnen we weer verder die hoge berg bewandelen. Nog een lange weg maar we komen er wel. Het uitzuigen is wel nog naar maar ook dat gaat beter.


Mama is even op gesprek geweest bij maatschappelijk werk en de pedagogisch medewerker is bij oma A en jou gebleven. Zowel oma als mama hebben even lekker uitgehuild.


De rest van de dag hebben we wel af en toe contact met je gehad maar je hebt heel veel geslapen. Logisch je hebt heel veel meegemaakt de afgelopen 48 uur.


Papa schrok ’s avonds wel een beetje van de canule qua grote, maar dat zal wel wennen, het is tijdelijk en mama was tenslotte voorbereid tijdens de operatie.


Lieve schat, je bent een kanjer en je geeft mama iedere dag weer een klein cadeautje.

Reacties mogen altijd geplaatst worden, hou het wel vriendelijk en positief, dit is ook altijd mijn insteek geweest. Met reacties kan je andere steunen en dat is dan ook de bedoeling van deze blog.

woensdag 26 januari 2005

9 dagen in Coma - bijkomen na een heftige dag



Vanmorgen vroeg naar je toe geweest en je bent vrij rustig geweest vannacht. Ik heb geprobeerd weer te helpen met wassen en verschonen maar je wordt zo benauwd dat mama besluit weg te gaan. Na gistermiddag is dit super confronterend en heel pijnlijk om jouw zo te zien al hoestend en kokhalzend. Na het verschonen was je bekaf, zelfs je haren hebben we niet gekamd omdat je echt moet bijkomen. 

’s Middags ben je ook erg rustig geweest. Je ademt wel op eigen kracht via de mond tube maar regelmatig moet je worden uitgezogen, heel confronterend na het trauma van gistermiddag. Mama heeft ook besloten de verzorging geheel aan de verpleging over te laten, liever 2 zusters aan je bed als 1, als er wat gebeurd kunnen zij meer dan ik. 

De KNO arts komt langs en besluit dat een canule (tube via de keel) het beste is voor jou en jou de minste irritatie geeft. Mama is opgelucht want ik zie de moeite en de pijn als je moet hoesten tot kokken aan toe.


Eind van de dag horen we dan ook dat je morgen al wordt geholpen. Gelukkig ze hebben een gaatje vrij gemaakt voor je.


’s Avonds komt papa en je was wakker van 19.00 tot 21.45 uur. Misschien is wakker een groot woord. Soms verkeer je in een droom toestand en ben je met je ogen open heel ver weg. Een andere keer als ik “het mooiste visje van de zee” voorlees heb ik het idee dat je de plaatjes wilt zien. We zouden zo graag willen weten wat je wel of niet hoort. Alleen blijft dat een grote vraag waar geen antwoord op komt.


Je hebt je nieuwe infuus (1 dag oud) uit je voet kapot geschopt en deze wordt eraf gehaald. Het kraantje had je ook al een paar keer dicht geschopt. Je weet de verpleging wel bezig te houden. Je wordt moe en we zetten Marco Borsato – Lentesneeuw op en je valt rustig in slaap.

Welterusten, slaap lekker, droom zacht, mama houdt heel veel van je, je bent mama’s prinsesje, heeeele dikkke kus.

Reacties mogen altijd geplaatst worden, hou het wel vriendelijk en positief, dit is ook altijd mijn insteek geweest. Met reacties kan je andere steunen en dat is dan ook de bedoeling van deze blog.