Vanmorgen weer
lekker rustig bij je gezeten met een bakkie koffie, dit is voor mama om 7.00
uur positieve energie laden voor de dag. De nachtzuster beaamde dat je meer
wakker was en druk aan het vechten bent en ook af en toe je ogen open doet.
Gelukkig moeder instinct is het allerbeste. We komen er wel het zal lang duren,
maar jij redt het.
Ontbijtje met jouw tante in het R.Mc.D. huis en op naar het
ziekenhuis voor een lekkere wasbeurt. Na het wassen ben je helemaal gevloerd.
Zusje is vrij vandaag en komt samen met papa bij mama slapen. De
neuroloog kwam terwijl je erg beweeglijk was en ze zei dat ze het meteen al zag
dat je vooruit was gegaan en dat de neuroloog gister gewoon niets had moeten
zeggen. Je reageerde ook op een klein puntje papier die zij door je oog heen
haalde. Yes een klein feestje vandaag !!!!
De CT-scan
krijg je niet want ze wil je niet verder blootstellen aan straling als het niet
nodig is. Wel krijg je een ECG (daarin kunnen ze de hersenactiviteit meten).
Wel zonde voor je mooi gewassen haar want we hadden vanmorgen net met heel veel
moeite je haar gewassen, maar de zuster heeft het helemaal goed schoongemaakt.
Er worden namelijk een soort dopjes met lijm op je hoofd vast gezet. Daarna
lekker je haar uit gekamd en gevlochten. Zusje heeft een ballon voor je
uitgezocht, een paardje, en die plakken we op je bed. Nu ik dit schrijf moet ik
ook weer denken aan gisteravond : “De eigenaresse van de manage is langs geweest en
heeft een hele mooie 1e prijs voor je gebracht met een kaart van
alle mensen van de manage – lief hè”.
Zusje heeft het er ook best wel moeilijk mee en ze is heel
lief voor je, geeft je kusjes en heeft gezegd dat als we de muziek van Marco
Borsato opzetten we zeker “Lentesneeuw” moeten opzetten. We hebben ook al heel
veel kaarten gekregen en iedereen staat voor ons klaar dat doet papa en mama
wel heel goed.
Als we ’s
middags terugkomen op zaal horen we dat er nog een plekje is om 16.20 uur op de
MRI dus je gaat vandaag al. Toch weer spannend. Mama gaat met je mee. Ik help
met over tillen en mijn maag draait om, dat je dit toch allemaal moet meemaken.
Als je een klein roesje krijgt, je moet namelijk helemaal stil blijven liggen,
knijp je met je rechterhand in mama’s vinger, weer een teken dat het nog werkt.
Een half uur wachten dan kan ik je weer ophalen en terugbrengen naar zaal. Als
we terug zijn gaan papa, mama en zusje eten, je verdient even rust. Na het eten
gaat mama met zusje naar het R.mc.D. huis en papa blijft even bij je. Om 20.00
uur wisselen we om. Je bent erg beweeglijk, we moeten nu 2 handen in de gaten
houden als je los bent anders trek je de tube eruit. De bed randen worden beschermd
met hoezen anders doet het pijn aan je been als je ermee schopt. Mama helpt je
nog even met goed leggen, tanden poetsen en wenst je welterusten, weer een
stapje verder. We houden zielsveel van je.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten