zaterdag 22 januari 2005

5e dag in Coma - een klein feestje



Vanmorgen weer lekker rustig bij je gezeten met een bakkie koffie, dit is voor mama om 7.00 uur positieve energie laden voor de dag. De nachtzuster beaamde dat je meer wakker was en druk aan het vechten bent en ook af en toe je ogen open doet. Gelukkig moeder instinct is het allerbeste. We komen er wel het zal lang duren, maar jij redt het.



Ontbijtje met jouw tante in het R.Mc.D. huis en op naar het ziekenhuis voor een lekkere wasbeurt. Na het wassen ben je helemaal gevloerd. Zusje is vrij vandaag en komt samen met papa bij mama slapen. De neuroloog kwam terwijl je erg beweeglijk was en ze zei dat ze het meteen al zag dat je vooruit was gegaan en dat de neuroloog gister gewoon niets had moeten zeggen. Je reageerde ook op een klein puntje papier die zij door je oog heen haalde. Yes een klein feestje vandaag !!!!

De CT-scan krijg je niet want ze wil je niet verder blootstellen aan straling als het niet nodig is. Wel krijg je een ECG (daarin kunnen ze de hersenactiviteit meten). Wel zonde voor je mooi gewassen haar want we hadden vanmorgen net met heel veel moeite je haar gewassen, maar de zuster heeft het helemaal goed schoongemaakt. Er worden namelijk een soort dopjes met lijm op je hoofd vast gezet. Daarna lekker je haar uit gekamd en gevlochten. Zusje heeft een ballon voor je uitgezocht, een paardje, en die plakken we op je bed. Nu ik dit schrijf moet ik ook weer denken aan gisteravond : “De eigenaresse van de manage is langs geweest en heeft een hele mooie 1e prijs voor je gebracht met een kaart van alle mensen van de manage – lief hè”.



Zusje heeft het er ook best wel moeilijk mee en ze is heel lief voor je, geeft je kusjes en heeft gezegd dat als we de muziek van Marco Borsato opzetten we zeker “Lentesneeuw” moeten opzetten. We hebben ook al heel veel kaarten gekregen en iedereen staat voor ons klaar dat doet papa en mama wel heel goed.


Als we ’s middags terugkomen op zaal horen we dat er nog een plekje is om 16.20 uur op de MRI dus je gaat vandaag al. Toch weer spannend. Mama gaat met je mee. Ik help met over tillen en mijn maag draait om, dat je dit toch allemaal moet meemaken. Als je een klein roesje krijgt, je moet namelijk helemaal stil blijven liggen, knijp je met je rechterhand in mama’s vinger, weer een teken dat het nog werkt. Een half uur wachten dan kan ik je weer ophalen en terugbrengen naar zaal. Als we terug zijn gaan papa, mama en zusje eten, je verdient even rust. Na het eten gaat mama met zusje naar het R.mc.D. huis en papa blijft even bij je. Om 20.00 uur wisselen we om. Je bent erg beweeglijk, we moeten nu 2 handen in de gaten houden als je los bent anders trek je de tube eruit. De bed randen worden beschermd met hoezen anders doet het pijn aan je been als je ermee schopt. Mama helpt je nog even met goed leggen, tanden poetsen en wenst je welterusten, weer een stapje verder. We houden zielsveel van je.

Reacties mogen altijd geplaatst worden, hou het wel vriendelijk en positief, dit is ook altijd mijn insteek geweest. Met reacties kan je andere steunen en dat is dan ook de bedoeling van deze blog.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten