zaterdag 31 december 2005

Weer een operatie en rustige feestdagen - afsluiting van een zeer bewogen jaar



1 December moesten we weer in het ziekenhuis zijn voor de volgende operatie. Deze dag was nog een dag van wachten en kletsen en praten. Je ligt dit keer op een kamer met nog een meisje van ongeveer 4 jaar. Een lief meisje dat enigszins doof is. Al gauw zijn jullie de beste vriendinnen. ’s Nachts blijven we gewoon slapen in het ziekenhuis zodat er niets meer fout kan gaan. 

We zijn nog langs geweest bij de KNO arts en die vertelde dat ze het wild vlees in de luchtpijp, bij de canule ingang, wil gaan lazeren. Dit zou ze als laatste doen maar ze wil dit nu toch naar voren trekken. Weer een stapje dichterbij. Wel heel spannend want de dokter heeft dit pas vorige maand geleerd. Mama heeft inmiddels wel iemand gesproken waarbij zij het al heeft gedaan, bij haar zoontje dan, en dat is allemaal goed gegaan. Afwachten maar weer. 

We zijn ook nog langs geweest bij de oogarts en ze ziet toch weer vooruitgang, als je naar de zijkant kijkt gaat je ene oog dicht en als je naar de andere zijkant kijkt gaat je andere oog dicht. Dit is een teken dat de zijtak zijn weg aan het zoeken is en nu een verkeerde weg heeft in geslagen maar dit zal nog herstellen, het is in ieder geval een teken dat er nog vooruitgang in zit.

2 December, je wordt laat geholpen en na 2 uur wachten beginnen de zenuwen bij mama parten te spelen. De zuster belt naar beneden en ze zijn de operatie aan het afronden, alles is goed gegaan, we mogen zo naar beneden. Papa en mama gaan samen naar beneden naar de uitslaap kamer. Je ligt nog diep te slapen en je krijgt stoom tegen de zwelling. De dokter verteld ons dat het allemaal goed is gegaan en dat het zolang heeft geduurd door het laseren, aanstippen – wachten tot het bloed is gestold – aanstippen – etc. Ze verteld ons dat haar verwachting is dat ze ons volgend jaar rond deze tijd niet meer ziet. Als mama dan gaat rekenen betekend dat, dat we misschien van de zomer van de canule af zijn, daarna nog na controles en dan in december volgend jaar misschien naar Florida. Wat zou dat mooi zijn. 

Op zaal teruggekomen wil je zo snel mogelijk een broodje bal. Van de verpleger mag het. Nou dat smaakte goed. ’s Avonds en ’s nachts wordt je nog 3 keer gestoomd en moet mama je nog een paar keer uitzuigen, maar dat is heel normaal zo vlak na de operatie na al dat gewroet.

3 December ben je al snel weer aan het knutselen in de speelkamer en als de dokter langs is geweest gaan we gauw naar huis. ’s Middag sinterklaas gevierd met de oma’s. Opa kon er niet bij zijn want die is op dit moment niet echt gezellig. 

5 December ben je toch nog naar school geweest want er wordt sinterklaas gevierd en dit is het eerst jaar dat jullie surprises hebben gemaakt. Mama is meegegaan omdat het toch een drukkere dag is als normaal, maar het is heel goed gegaan.

15 December hadden we een controle bij de KNO arts maar die had spoed OK dus werden we geholpen door een vervanger. Hij heeft alleen even gekeken en toen waren we weer weg.
We hebben dit jaar een lekkere rustige kerst, geen afspraken. Nou had mama er ook niet veel zin in en ik dacht “eens kijken of we een keer bij een ander worden uitgenodigd” maar zoals als ik had verwacht gebeurde dat niet. 

Vrijdag voor de kerst zijn we met zijn tweeën naar een mevrouw in Delft gegaan. Zij is de vrouw van een klant van papa op kantoor. Zij doet regressie en reïncarnatie therapie en is gespecialiseerd in angst verwerking bij kinderen. Mama heeft haar gebeld omdat ik iedere keer weer die angst bij jou zie als je onder narcose moet en we moeten nog zo vaak aankomend jaar. De laatste keer zij je tegen mama dat je bang was om dood te gaan, hier schrok ik erg van. Deze angst zit zo diep bij jou en praten met de psycholoog doe je niet, ook mama voelt dat ik deze angst niet bij je weg kan nemen. Je hebt met haar gepraat en getekend, een tekening van een vies drankje, een tekening van het kapje en een tekening van de narcotiseur want ook die vind je een beetje eng omdat hij een beetje raar praat en loopt (ik denk dat hij kinderverlamming heeft gehad ofzo), verder doet hij er wel alles aan om die angst weg te halen bij je. Hopelijk helpt dit. Je vond het zelf heel prettig en we hebben over twee weken weer een afspraak.

Eerste kerstdag zijn we naar de film Narnia gegaan en hebben we gefonduud en tweede kerstdag hebben we lekker rustig aangedaan en pannenkoeken gegeten.

De dag erna – 27 december – zijn we naar Beauty & the Beast, de musical geweest in de avond. Onderweg wat gegeten in een wegrestaurant. Was erg leuk en jullie hebben genoten.

Met oud en nieuw zijn jullie naar bed gegaan tot 23.30 uur en daarna zijn we vuurwerk gaan kijken en hebben we bij vrienden om de hoek nog even wat gedronken.

Mama is afgelopen week ook met jullie – alle twee apart – een dagje naar Alkmaar geweest om te winkelen. We zijn goed geslaagd en jullie hebben alle twee een nieuwe jas en wat nieuwe kleren gekregen. Je bent inmiddels 3,5 kg afgevallen dus dat had je wel verdiend. 

Een druk en onvoorspelbaar jaar is afgesloten. Ik kan niet zeggen dat het volgende jaar rustig wordt want ook dat wordt weer een jaar vol onverwachtse dingen en afwachten wat dat weer met zich mee gaat brengen. Voor zover is mama super trots op jou, hoe je alles op je af laat komen en hoe je met alles om gaat. Je bent een dochter om trots op te zijn.

donderdag 1 december 2005

Een rustig maandje en de CliniClowns



3 November heb jij een griep vaccinatie gehad, zo hoop ik dat we de ergste griep voorkomen in de komende winter en jij niet al te veel last hebt van hoestbuien e.d.

6 November zijn we met zijn vieren en jouw vriendin naar het CliniClown Kindergala geweest in Studio 21. Een leuk feest met optreden van Kus, Topstars, Elize en de kinderen van het kindersongfestival. Er werden ook tv opnames  gemaakt en dat hebben we opgenomen, je viel goed op doordat je een roze pak aanhad dus we konden je goed volgen in beeld. 

10 November weer een canule wissel gehad. We hadden een andere dokter want onze eigen KNO arts was er niet. Je hebt zelf de canule eruit gehaald, knap hoor. Volgens mij vond de dienstdoende dokter het maar helemaal niets zo vrij als wij er mee omgaan maar hij liet het maar begaan. 

12 November had je een feestje van een klasgenootje en is mama meegegaan naar de bioscoop. Ik heb daar voor het eerst een lange tijd zitten lezen, mijn eerst boek sinds het ongeluk. 

Verder een rustige maand met fysiotherapie waar je af en toe van baalt maar het is niet anders. De gitaarles blijf je leuk vinden. Het praten met de psycholoog vind je een stuk minder want je weet niet wat je daar doet. Aan de ene kant een goed teken maar mama ziet nog steeds de angsten van jou, maar blijkbaar is praten met mama voldoende voor je.

Op school ga je goed vooruit met rekenen en de dictees haal je allemaal voldoende, wat ben je toch een kanjer. Als je zo doorgaat ben je in januari bij met groep 4 en kan je door met de lesstof uit groep 5. Gedeeltelijk doe je al mee met groep 5 wat betreft een deel van taal, aardrijkskunde, geschiedenis, biologie en themalessen. 

Een super kanjer ben je.