woensdag 26 januari 2005

9 dagen in Coma - bijkomen na een heftige dag



Vanmorgen vroeg naar je toe geweest en je bent vrij rustig geweest vannacht. Ik heb geprobeerd weer te helpen met wassen en verschonen maar je wordt zo benauwd dat mama besluit weg te gaan. Na gistermiddag is dit super confronterend en heel pijnlijk om jouw zo te zien al hoestend en kokhalzend. Na het verschonen was je bekaf, zelfs je haren hebben we niet gekamd omdat je echt moet bijkomen. 

’s Middags ben je ook erg rustig geweest. Je ademt wel op eigen kracht via de mond tube maar regelmatig moet je worden uitgezogen, heel confronterend na het trauma van gistermiddag. Mama heeft ook besloten de verzorging geheel aan de verpleging over te laten, liever 2 zusters aan je bed als 1, als er wat gebeurd kunnen zij meer dan ik. 

De KNO arts komt langs en besluit dat een canule (tube via de keel) het beste is voor jou en jou de minste irritatie geeft. Mama is opgelucht want ik zie de moeite en de pijn als je moet hoesten tot kokken aan toe.


Eind van de dag horen we dan ook dat je morgen al wordt geholpen. Gelukkig ze hebben een gaatje vrij gemaakt voor je.


’s Avonds komt papa en je was wakker van 19.00 tot 21.45 uur. Misschien is wakker een groot woord. Soms verkeer je in een droom toestand en ben je met je ogen open heel ver weg. Een andere keer als ik “het mooiste visje van de zee” voorlees heb ik het idee dat je de plaatjes wilt zien. We zouden zo graag willen weten wat je wel of niet hoort. Alleen blijft dat een grote vraag waar geen antwoord op komt.


Je hebt je nieuwe infuus (1 dag oud) uit je voet kapot geschopt en deze wordt eraf gehaald. Het kraantje had je ook al een paar keer dicht geschopt. Je weet de verpleging wel bezig te houden. Je wordt moe en we zetten Marco Borsato – Lentesneeuw op en je valt rustig in slaap.

Welterusten, slaap lekker, droom zacht, mama houdt heel veel van je, je bent mama’s prinsesje, heeeele dikkke kus.

Reacties mogen altijd geplaatst worden, hou het wel vriendelijk en positief, dit is ook altijd mijn insteek geweest. Met reacties kan je andere steunen en dat is dan ook de bedoeling van deze blog.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten