vrijdag 14 februari 2014

Vermoeidheid - zo moeilijk in te schatten

We zijn nu 4 weken verder.

De school is nog steeds heel erg zoeken naar de juiste oplossingen en mogelijkheden voor het leren. Hoe lang hou je iets vol, wat gaat wel goed, hoe gaat het wel goed.
Moet zeggen dat ze er alles aan doen om hier je juiste weg in te vinden.

Wat is nu het grootste probleem ....... VERMOEIDHEID.

Net las ik een ander blog van Brainstormt.nl en las ook hier over dit probleem.

Zo herkenbaar, maar zo moeilijk om hier de juiste balans in te vinden. Hoe moeilijk is dit niet als 17 jarige, je wil zoveel, er is zoveel te ontdekken en te leren.

Daarbij ben jij nu bezig in nog een hele nieuwe leerweg - voor jezelf zorgen 5 dagen in de week, ver weg van je vader en moeder, ver weg van het vertrouwde. Leren af en toe de boel de boel te laten.
Daarnaast de nieuwe school. Vragen wij nu niet te veel van jou, soms wilde ik dat ik in je hoofd kon kijken, kon voelen hoe jij je voelt.

Deze week kwam woensdag nacht een telefoontje dat je niet lekker was, een zere keel, een schorre stem. Daar lig je dan alléén - ver weg. Papa heeft je gerust kunnen stellen en na een kopje thee ben je gelukkig in slaap gevallen. Donderdag ochtend toch naar school - ja wij zijn bikkels.

Na een half uurtje belde je dat het toch niet lekker ging, je was onderweg naar huis. Mama kan je me vanmiddag op komen halen in plaats van vrijdag, dan kan ik lekker thuis op de bank. Snel overleg, papa was nog thuis en besloot jou op te halen want ik had een afspraak en als het te druk op de weg zou zijn kon ik die niet halen. Wat is het dan toch lastig - 1,5 uur rijden heen en 1,5 uur rijden terug - niet bepaald om de hoek.

Je ben moe - dood moe.
Hebben wij nu te veel gevraagd van jou de afgelopen weken ? Is dit nu de beloning voor jouw fantastische inzet van de afgelopen weken.

VERMOEIDHEID .... zo moeilijk in te schatten, ja het hoort ook bij de griep maar ook zoooooo bij NAH, daarom nu o zo dubbel.

Het maakt mij daarom nog trotser als moeder dat jij zo sterk bent geweest de afgelopen 4 weken, nu eerst maar even goed uitzieken en hopen dat het gauw beter gaat.

Veel liefs van een hele trotse mama.

zondag 2 februari 2014

De ultieme test

De eerste week achter de rug dat ik haar alleen laat 1,5 uur rijden bij ons vandaan.

Boodschappen mee in voor het ontbijt en de lunch en een tas vol schoon wasgoed.

Een verschrikkelijke heenreis in veel regen en een kop koffie later stapte ik vorige week zondag vol goede moed in de auto. Jij vertelde dat je het toch wel weer fijn vond terug te zijn. De rust, structuur die je hebt gekregen in zo'n korte tijd komt als een warme deken bij jou aan. Gelukkig maar, dat maakt het voor mij makkelijker jou achter te laten. Ik had nog wel even de pindakaas pot op jouw balkon vast gemaakt zodat je niet helemaal zonder dieren zit. 
Met jouw hondje naast me reed ik gelukkig in iets minder slecht weer terug.

Dan kom je thuis en tref je een heel lief berichtje aan op je telefoon, ik ,als eigenlijk iemand die een hekel hebt aan tekst berichtjes via de telefoon, vond dit toch wel weer heel lief want je wilde wel zeker weten dat ik veilig thuis was gekomen.

Maandag had je gelukkig al een vriendin van thuis op bezoek en die bleef een nachtje slapen, super dat iemand toch deze moeite heeft genomen voor jou, tenslotte is het 2 uur reizen met de trein.

De week verliep verder op een klein beetje heimwee super goed voor jou.

Halverwege de week werd ik keurig door jouw leraar gebeld hoe het ging op school en wat zij al hadden ondervonden en mee bezig waren. Weet niet wat ik mee maak - dit is lang geleden dat ik zo op de hoogte wordt gehouden door school.

Donderdag was er paniek - je werd bedreigd - huilend had ik je aan de telefoon. Poeh en daar ben je dan als moeder 1,5 uur rijden - ver weg. Overschakelen naar zorg, proberen niet de moeder te zijn. Jou aanhoren, jou advies geven en tot rust brengen. Iemand had jouw telefoonnummer doorgegeven en was terecht gekomen bij iemand die psychisch niet in orde is (bleek achteraf). De begeleiding van het wonen gebeld en die zijn meteen naar jou toegegaan, zij hebben het gelukkig super opgepakt. (de ultieme test want anders had ik toch echt mijn auto ingesprongen.
De volgende dag zijn ze zelfs met jou mee gegaan naar school. De volgende ultieme test - hoe gaan zij hier mee om - in één woord super. Het wordt tot de bodem uitgezocht en ik werd keurig op de hoogte gesteld. 
Met deze ultieme test werd meteen een voor jouw zwak punt uitgelicht - ook deze wordt goed opgepakt en gaan ze gauw mee aan de slag.

Poeh - een week die eigenlijk best spannend was omdat je voor het eerst echt alleen daar was en heel goed begon eindigde toch wel stressvol. Gelukkig kon ik je vrijdag weer lekker ophalen en kwam je gerustgesteld over. Je had alles lekker schoongemaakt en zijn samen met jou hondje die ik mee had genomen terug gegaan naar huis - ons huis. Lekker weer met zijn viertjes.

We moeten allemaal toch nog wel heel erg wennen, jij aan de stilte als je uit school komt - toch effe lekker een gesprek met je moeder wel is waar door de telefoon, wij gewoon we missen je.
Je zusje is er ook al achter dat ze je toch wel mist.

Het weekend is een weekend van effe de boel doornemen, boodschappen voor de volgende week, financiën doornemen en ook lekker contact met vriendinnen (gelukkig heb je die en hopelijk blijft dat zo - het zijn er niet veel, maar beter een enkeling die je kan vertrouwen dan een hele boel waar je niets aan hebt).

Vanavond gaat papa je al weer terug brengen - op naar een nieuwe week.