maandag 14 februari 2005

Verhuizing van EMMA / AMC naar de Trappenberg

Na een nacht met z’n drieën in het AMC en een gedeeld ontbijt hebben we afscheid genomen van de afdeling en de ic. De kofferbak vol met spullen en met eigen auto naar Huizen – de Trappenberg.

We werden ontvangen in je eigen kamer nr. 16 op de kinderafdeling. Nadat we wat gedronken hadden kregen we een rondleiding langs de verschillende therapie afdelingen en natuurlijk het zwembad. Het liefst wilde je gelijk al zwemmen. Al gauw kwam de ergo therapeut langs om een eigen rolstoel voor jou te verzorgen. Een groen met paarse, maar hopelijk zal je hem niet lang meer nodig hebben. Daarna ging je eten in de huiskamer en zijn papa en mama in het restaurant gaan eten. Daar kwamen bij mama al de eerste tranen, het besef dat ik je nu los moet laten en weer terug moet naar huis zonder jou. Moeilijk – heel moeilijk.

Na het eten kwam de logopediste langs en weer kwamen die tranen. Daarna de arts en hebben we alle gegevens doorgenomen vanuit het ziekenhuis. Ze zien dat je al een stuk verder bent dan wat zij hadden verwacht. Mama heeft gelijk het verzoek ingediend voor het weekend thuis en eventueel indien mogelijk dagtherapie zodat je zo snel mogelijk ’s avonds weer thuis slaapt. 

Daarna ben je gaan schilderen in de woonkamer en heb je zelfs je naam geschreven met rechts. De revalidatie arts kwam nog even langs en heeft eigenlijk al verteld dat je het eerste weekend nog niet naar huis mag. Mama blijft nog hopen op een klein kansje. Hoop daar leven we op al de afgelopen maand en we leggen de tree iedere keer een stukje hoger. Als laatste kwam de orthopedagogie langs die met jou de uiteindelijke terugkeer naar school gaat nastreven en de eventuele psychologische problemen bepraat met jou en met papa en mama. Weer tranen. Maar je laat weer een hoop wilskracht zien – wat ben je toch een kanjer.

Je ging lekker brood eten met ei dus dat was wel naar je mondje. Papa zei je gedag en mama blijft nog 2 nachtjes. Ik geloof toch echt dat ik er meer moeite mee heb dan jij want je zit nu ook alweer achter de computer terwijl ik alweer een traantje wegpink.

Daarna ben je zelf gaan douchen met toezicht van mama en dat ging heel goed. Je had ook nog getekend in de huiskamer en toen viel het mama op dat je de fijne dingen met links deed en de grovere met rechts, toch heel wonderlijk hoe je ermee omgaat. Na de douche lekker naar bed, zelf je tanden gepoetst. Nog een verhaaltje en lekker slapen. Mama dacht nog een boekje te lezen bij je maar dat werkte niet dus hebben we al gauw het licht uitgedaan. 

Welterusten engeltje.

In de Trappenberg gaan ze ook een dagboek bijhouden voor je.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten