Na een nacht
met z’n drieën in het AMC en een gedeeld ontbijt hebben we afscheid genomen van
de afdeling en de ic. De kofferbak vol met spullen en met eigen auto naar
Huizen – de Trappenberg.
We werden
ontvangen in je eigen kamer nr. 16 op de kinderafdeling. Nadat we wat gedronken
hadden kregen we een rondleiding langs de verschillende therapie afdelingen en
natuurlijk het zwembad. Het liefst wilde je gelijk al zwemmen. Al gauw kwam de
ergo therapeut langs om een eigen rolstoel voor jou te verzorgen. Een groen met
paarse, maar hopelijk zal je hem niet lang meer nodig hebben. Daarna ging je
eten in de huiskamer en zijn papa en mama in het restaurant gaan eten. Daar
kwamen bij mama al de eerste tranen, het besef dat ik je nu los moet laten en
weer terug moet naar huis zonder jou. Moeilijk – heel moeilijk.
Na het eten
kwam de logopediste langs en weer kwamen die tranen. Daarna de arts en hebben
we alle gegevens doorgenomen vanuit het ziekenhuis. Ze zien dat je al een stuk
verder bent dan wat zij hadden verwacht. Mama heeft gelijk het verzoek
ingediend voor het weekend thuis en eventueel indien mogelijk dagtherapie zodat
je zo snel mogelijk ’s avonds weer thuis slaapt.
Daarna ben je gaan schilderen
in de woonkamer en heb je zelfs je naam geschreven met rechts. De revalidatie
arts kwam nog even langs en heeft eigenlijk al verteld dat je het eerste
weekend nog niet naar huis mag. Mama blijft nog hopen op een klein kansje. Hoop
daar leven we op al de afgelopen maand en we leggen de tree iedere keer een
stukje hoger. Als laatste kwam de orthopedagogie langs die met jou de
uiteindelijke terugkeer naar school gaat nastreven en de eventuele
psychologische problemen bepraat met jou en met papa en mama. Weer tranen. Maar
je laat weer een hoop wilskracht zien – wat ben je toch een kanjer.
Je ging lekker
brood eten met ei dus dat was wel naar je mondje. Papa zei je gedag en mama
blijft nog 2 nachtjes. Ik geloof toch echt dat ik er meer moeite mee heb dan
jij want je zit nu ook alweer achter de computer terwijl ik alweer een traantje
wegpink.
Daarna ben je
zelf gaan douchen met toezicht van mama en dat ging heel goed. Je had ook nog
getekend in de huiskamer en toen viel het mama op dat je de fijne dingen met
links deed en de grovere met rechts, toch heel wonderlijk hoe je ermee omgaat.
Na de douche lekker naar bed, zelf je tanden gepoetst. Nog een verhaaltje en
lekker slapen. Mama dacht nog een boekje te lezen bij je maar dat werkte niet
dus hebben we al gauw het licht uitgedaan.
Welterusten engeltje.
In de
Trappenberg gaan ze ook een dagboek bijhouden voor je.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten